تم پیشفرض

: پرچم منسوب به بارگاه ملكوتي حضرت امام حسين (علیه السلام) از قداست خاصي برخوردار است و تيمّن و تبرّك به آن صحيح است، البته بديهي است افزودن مراسم يا سنن خاص به تيمّن و تبرّك صحيح نيست و صرفا تيمّن و تبرّك آن اشكال ندارد.

ازاین‌گونه جملات ناشایست اجتناب شود و اگر -نعوذبالله- موجب هتک حضرات معصومین یا مجلس اهل‌بیت علیهم‌السلام شود، حرام است. شایسته است مؤمنین به نحو اتم و اکمل، شأن مجلس عزا را رعایت کنند و از انجام هر کاری که شائبه سوءبرداشت یا سوءاستفاده دیگران شود اجتناب نمایند و عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام را که از بهترین عبادات است، به شکل سنتی همراه با استفاده از مضامین پرمحتوا برگزار نمایند.

اگر موجب سدّ معبری که مردم به آن رضایت ندارند نشود، بلامانع است. ولی اگر از برگزار شدن این شکل، عده‌ای اذیت شوند و از برگزار نشدن آن هم عده دیگر اذیت شوند باب تزاحم است و حقوق اکثریت مقدم است. البته چه نیکوست شیوه عزاداری به‌گونه‌ای ای باشد که تا آنجا که امکان دارد موجب نارضایتی کسی نشود. نکته: مراد از اذیت، اذیت شدنی است که شخص به صورت متعارف اذیت می شود یا قصد اذیت کردن وی وجود دارد نه اینکه شخص بدون اینکه قصد اذیت او درمیان باشد به صورت غیر متعارف اذیت شود.

برگزاری مجالس بدون روحانی و منبر، راه انحرافی است و منشأ و مقدمه راهی است که باعث دورنگه داشتن مردم از تعالیم اهل‌بیت علیهم‌السلام می‌شود. منبر و مجلس حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام مکان آموزش افراد است و قسمت مهمی از اعتقادات مردم به همین تبلیغات اهل منبر مرتبط است.

اگر نوعاً مطرب باشد جایز نیست و در غیر این صورت نیز از اموری که در شأن اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نیست اجتناب شود و سزاوار است مراسم عزاداری به شکلی که از سابق مرسوم بوده است برگزار شود.

اگر به قسمت‌هایی از بدن که معمولاً پوشیده است نگاه نشود و مفسده دیگری هم نداشته باشد، حرام نیست ولی شایسته است حتی‌المقدور از همراهی کردن مردان در محیط‌هایی که احتمال برخورد با نامحرم یا نگاه وی وجود دارد، اجتناب شود.

عزاداری برای حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام و سایر بزرگوارنی که در کربلا به شهادت رسیدند در شکل‌گیری اعتقادات مردم تأثیر زیادی دارد لذا باید به‌گونه‌ای عمل شود که مرضی حضرات معصومین علیهم‌السلام باشد. نحوه عزاداری در زمان‌ها و مکان‌های مختلف با در نظر گرفتن عرف تعیین می‌شود. منبر و مجلس حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام مکان آموزش افراد است و قسمت مهمی از اعتقادات مردم از همین مطالب اهل منبر و اشعاری که خوانده می‌شود، شکل می‌گیرد و لذا باید در انتخاب مطالب مستند و اشعار، دقت بیشتری شود و جنبه هدایتگری و اصلاح برای جامعه مدنظر قرار گیرد. تسامح در گفتن مطالب غیر متقن و یا خواندن اشعار صحیح نیست. عمده در برگزاری مجالس اهل‌بیت علیهم‌السلام اصلاح نیت است که باید تلاش کنیم ان شاء الله عملمان همراه با اخلاص باشد.

ثواب خاص زیارت أربعین برای کسی است که در همان روز حضرت سیدالشهدا علیه السلام را زیارت کند ولی کسانی که در این ایام موفق به زیارت می شوند به ثواب تعظیم شعائر الهی نائل می شوند و از آن جا که برای جلوگیری از ازدحام، زیارت خود را قبل یا پس از این روز انجام می دهند، إن شاء الله پاداش و ثواب زیارت روز أربعین هم به آنها عنایت شود.

برگزار کردن مجالسی که در آن قرائت قرآن و ذکر اهل‌بیت علیهم‌السلام می‌شود یا موجب تسلای دل بازماندگان می‌گردد، مستحب است.

اگر مطرب باشد یا موجب تنزل و خفیف شدن مجلس عزا شود جایز نیست. در غیر این صورت هم شایسته است اجتناب شود و چه خوب است از سبک‌های سنتی و مضامین عالی متناسب برای انعکاس این واقعه عظیم استفاده گردد.