امامت جماعت در مدرسه فیضیه (2)

پس از آقای آسید محمد تقی خوانساری، مرحوم آقای اراکی نمازهای مغرب و عشاء را امامت می کرد.

امّا فیضیه قبلاً ظهرها امام جماعت نداشت. یکی بار مرحوم آسید اسدالله مدنی شهید، نزد حاج آقای والد آمد و از ایشان خواهش کرد که ظهرها در فیضیه امامت کند. ایشان نیز پذیرفت.

نماز جماعت فیضیه (شب ها و ظهرها) از نمازهای پرجمعیت قم بود. مرحوم آقای خمینی از ملازمین نماز فیضیه بود و شب ها در نماز آسید محمدتقی و ظهرها در نماز مرحوم والد شرکت می کرد. گاهی که مرحوم والد دیر می کرد، آقای خمینی جلو می رفت و امامت می کرد و آقای والد وقتی می رسید، به ایشان اقتدا می کرد. به ندرت اگر مرحوم والد و آقای خمینی نبودند، آقای مدنی امامت می کرد. شب ها هم وقتی آقای آسید محمدتقی نمی آمد، آقای اراکی امامت می کرد.

پس از مرحوم والد، امامت نماز ظهر فیضیه به من واگذار شد. تابستانی من مشهد بودم. چون ماه رمضان بود، طلبه های مدرسه فیضیه از آقای اراکی خواهش کردند ظهرها امامت را عهده دار شود. آقای اراکی فرمود: فلانی که هست. گفتند: نه، الآن مشهد است. آقای اراکی به داماد ما گفته بود از ایشان استجازه کنید. آقای بیگدلی به من تلفن کرد و قضیه را گفت. من گفتم: به آقا عرض کنید: ما هم با اجازه آقا نماز می خوانیم و آقا اظهار لطف می کنند. لذا آقای اراکی فقط در ماه رمضان امامت را عهده دار شد.