الاربعاء 14 شَوّال 1445 - چهارشنبه ۰۵ اردیبهشت ۱۴۰۳


اهمیت روزهای پایانی ماه مبارک رمضان

«اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِنَا إِيَّاهُ»

اهمیت روزهای پایانی ماه مبارک رمضان

در طول ماه مبارک رمضان، روزهای پایانی این ماه شریف از اهمیت خاصی برخوردار بوده و در خصوص آن اعمال و ادعیه ویژه ای از معصومین علیهم السلام به ما رسیده است. این در حالیست که ما نوعا نسبت به اهمیت آن دچار غفلت هستیم و پس از برگزاری شبهای قدر، گویی اهمیت شبهای پایانی ماه مبارک رمضان در نزد ما ‏کمتر می شود در حالیکه طبق نقلهایی متعدد از ائمه(علیهم السلام) دهه آخر ماه مبارک رمضان ویژگی های خاصی دارد ‏به گونه ای که پیامبر(صلی الله علیه و آله) این دهه را در مسجد معتکف می شدند؛ ‏رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) درباره ماه مبارک رمضان فرمود(اوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ وَسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ إِجَابَه)(من لایحضره الفقیه ج 2 ص 95)

لذا در دهه آخر ماه مبارک رمضان پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) کمربند عبادت را می بستند و از همه مزایای زندگی ‏فاصله می گرفته و در مسجد معتکف می شدند و حتی در جنگ بدر که در ماه مبارک رمضان واقع شد و ‏حضرت نتوانست معتکف بشود سال بعد جبران مافات سال گذشته را قضا کردند.

در روایتی از امام صادق علیه السلام چنین می خوانیم :

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) : كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا دَخَلَ الْعَشْرُ الْأَوَاخِرُ شَدَّ الْمِئْزَرَ وَ اجْتَنَبَ النِّسَاءَ وَ أَحْيَا اللَّيْلَ وَ تَفَرَّغَ لِلْعِبَادَه.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که دهه آخر ماه رمضان فرا می‌رسید رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دامن همت به کمر می زد و از زنان کناره می‌گرفت و شب‌ها را احیا می‌داشت و خود را وقف عبادت می‌کرد.(كافي، ج‏4، ص: 156)

از جمله دعاهای شبهای دهه آخر ماه این دعاست که شیخ کلینی در کتاب کافی از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: که در دهه آخر ماه رمضان در هر شب بخوان:

أَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ عَنِّی شَهْرُ رَمَضَانَ أَوْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ وَ لَکَ قِبَلِی ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَةٌ تُعَذِّبُنِی عَلَیْهِ.

پناه می‏آورم به عظمت ذات کریمت، از اینکه ماه رمضان‏ از من سپری شود، یا سپیده این شب طلوع کند، و از سوی من نزد تو گناهی یا نتیجه کاری مانده باشد، که مرا بر آن عذاب نمایی(کافی ج 4 ص 160)

مرحوم «شیخ کلینى» در کتاب شریف «کافى» از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده است که فرمود: در دهه آخر ماه رمضان، هر شب این دعا را مى خوانى:

اَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَریمِ، أنْ یَنْقَضِىَ عَنّى شَهْرُ رَمَضانَ، اَوْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتى هـذِهِ، وَ لَـکَ قِبَلى ذَنْـبٌ اَوْ تَبِعَـةٌ تُعَـذِّبُـنى عَلَیْـهِ

پناه مى برم به جلال ذات بزرگوارت از این که ماه رمضان از من بگذرد یا سپیده امشب بر من طلوع کند و باز هم از من در پیش تو گناه یا چیزى که پاداشش بد است مانده باشد که بدان عذابم کنى.(زاد المعاد، صفحه 180)