با پیام آوران عاشوراء (3)

شهادتی پر افتخار

أَنَا ابْنُ مَنْ قُتِلَ صَبْراً

امام سجاد (علیه السلام) درخطابه کوفه فرمود: «أَنَا ابْنُ مَنْ قُتِلَ صَبْراً فَكَفَى بِذَلِكَ فَخْرا» (بحار ج 45 ص13،الاحتجاج ج 2 ص32)

ابن منظور گوید: « ….في حديث النبي، صلى الله عليه و سلم، أَنه نَهَى عن قَتْل شي‌ء من الدَّوابّ صَبْراً‌؛ قيل: هو أَن يُمْسك الطائرُ أَو غيرُه من ذواتِ الرُّوح يُصْبَر حَيّاً ثم يُرْمَى بشي‌ء حتى يُقْتَل؛ قال: و أَصل الصَّبْر الحَبْس، و كل من حَبَس شيئاً فقد صَبَرَه؛…» ( لسان العرب ج 4 ص 438)

قتل به صبر، قتلی را گویند که جانداری را حبس کنند و آنگاه با وسائل مختلف او را از پای در آورند و اسلام این گونه کشتار را صریحا منع کرده است.

ابتدا دسته جمعی به سوی آن حضرت حمله آورده و از هر طرف محاصره اش کردند و سپس به تعبیر منقول از امام باقر علیه السلام با شمشیر و نیزه سنگ و چوب به وی حمله کردند. و این همان قتل صبری است که امام سجاد علیه السلام به آن اشاره فرموده است. و مسلم است چون دشمن، قدرت مبارزه رو در رو را نداشت و شجاعت امام (علیه السلام)چنین مجالی را به آنها نمی داد، این گونه قتل، سزاوار فخر است. و چنین شهادتی جز او، نصیب احدی از پیامبران و اولیای الهی نشده و از این رو، امام سجاد (علیه السلام) به این نحو از شهادت افتخار می کند.

منابع: بجار ج 45 ص 91، الارشاد ص 226، ثارالله ص 367