تم پیشفرض
در برخی مناطق(مثل کشور بلژیک و سوئد) فاصله اذان صبح تا مغرب بسیار زیاد است (بیش از بیست ساعت)؛ ساکنان این مناطق نسبت به روزه و زمان افطار چه تکلیفی دارند؟آیا لازم است به مناطق دیگر مهاجرت کنند؟
باید بر اساس اوقات شرعی محل سکونت خود روزه بگیرند و مجرد مشقت عذر نیست. بله! اگر به خاطر طولانی بودن روز دچار سختی غیرقابل تحمل شوند، می توانند روزه خود را افطار کنند ولی بعداً باید قضای آن را بجا آورند و مهاجرت به مناطق دیگر لازم نیست.
در آخرین نامه و توقیعی که از امام زمان(عج) نقل شده، آمده است که هر کس پیش از خروج سفیانی و صیحه، ادعای دیدن مرا نماید، دروغگو و افترا زننده است. آیا این به معنای عدم امکان رؤیت و ملاقات امام زمان (ع) در دوره غیبت کبری است؟
این عبارات حضرت ولی‌عصر (علیه‌السلام) به دو معنا تفسیر شده است؛ یکی آنکه زمان فعالیت نواب و سفرای خاص حضرت پایان یافته و دیگر کسی نمی‌تواند مدعی سفارت از جانب ایشان برای شیعیان باشد. معنای دوم این است که هرکس چنین ادعایی کرد اماره و نشانه کذب اوست و ما موظف به تکذیب عملی او هستیم. به نظر ما این معنای دوم اظهر و موافق اعتبار است. این‌گونه ادعاها خطری است برای عقاید مؤمنین که سبب می‌شود عده‌ای از عقاید مؤمنین سوءاستفاده کنند و برای خود دکان باز کنند. بنابراین باید مدعیان ملاقات با حضرت را _اگر اطمینان به ملاقات نداشته باشیم_ تکذیب عملی کنیم یعنی روی خوش نشان ندهیم و از نقل و بازگویی آن اجتناب کنیم. البته نه اینکه هر کس را که چنین ادعایی کند دروغگو بنامیم، چون شاید دچار اشتباهی در رؤیت شده باشند، ولی صحیح نیست که باب این ادعاها باز باشد تا هر کس ادعایش را مطرح کند. بله ممکن است شواهد اطمینان‌آوری بر ملاقات حاصل شود همچنان‌که نسبت به ملاقات عده‌ای از اخیار با حضرت ولی‌عصر(اروحنا له الفداء) این اطمینان وجود دارد، ولی باید توجه شود که این ادعاها به ندرت درست است و نباید به‌راحتی آنها را بپذیریم و وسیله نفی و اثبات اشخاص قرار دهیم.
- وضعیت آب آشامیدنی و لوله‌کشی در خوزستان که مهم‌ترین منبع آب ایران است به حالت بحرانی رسیده و آب در مناطق مختلف این استان جیره‌بندی شده است. در این میان عده‌ای با استفاده از نفوذ خود، بیشتر از دیگران از آب آشامیدنی برخوردار می‌شوند و برخی هم در مصرف آب به هیچ وجه ملاحظه و صرفه‌جویی نمی‌کنند. با توجه به اینکه گفته می‌شود مصارف خانگی سهم بسیار اندکی از مصرف و اتلاف آب آشامیدنی کشور را شامل می‌شود و اگر مدیریت صحیحی وجود داشته باشد دچار بحران کم‌آبی نخواهیم شد، نظر حضرت‌عالی درباره مصرف مازاد بر نیاز ضروری در این شرایط چیست؟
بر مسؤولین ذی‌ربط در هر منصب و مقامی فرض است که با مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح و علمی، مانع از نابودی منابع آب شرب مملکت شوند، چرا که هرگونه اخلال در محیط زیست و زندگی عادی مردم، حق‌الناس شمرده می‌شود و جایز نیست. همچنین در شرایط فعلی، همه مردم نیز باید با صرفه‌جویی در این‌گونه مصارف، مانع از به مخاطره افتادن زندگی عادی خود و دیگران شوند.
در یک شرکت تولیدی کار می‌کنم که برای تعدادی از محصولات تولیدی‌اش، برند خارجی (مارک) نصب نموده و در بازار به عنوان محصول خارجی به فروش می‌رساند. البته شرکت، برندهای ایرانی هم به فروش می رساند ولی اینکه حقوق بنده از کدام قسمت تأمین می شود، قابل تفکیک نیست. آیا حقوقی که بنده در قبال کار برای این شرکت دریافت می‌کنم، حلال است؟
اگر شما متصدی نصب مارک نیستید و مقدمات نزدیک این کار را هم انجام نمی‌دهید، حقوق شما اشکالی ندارد.
معیار عدالت شهود طلاق چیست و این عدالت باید نزد چه کسی ثابت باشد؟ اگر شاهد را نشناسیم ولی در همان مجلس استغفار کند، کفایت میکند؟
نشانه عدالت اين است كه در ظاهر شخص خوبى باشد؛ يعنى اگر از اهل محل يا همسايگان او يا كسانى كه با او معاشرت دارند حال او را بپرسند، بگويند: ما خلاف شرعى از او سراغ نداريم. و این امر باید نزد مجری صیغه طلاق ثابت باشد. مجرد توبه و استغفار در مورد سوال کفایت نمی‌کند.
اگر شخصی بدون قصد توطّن، مدت طولانی مانند ده سال در شهری بماند، آیا آن شهر وطن او به شمار می آید؟ اساساً میزان برای صدق توطن چه مقدار است؟
آن محل در حکم وطن اوست و نمازش در آنجا تمام است. وطن جایی است که فرد بخواهد به صورت دائم یا غیر محدود یا به مدتی طولانی -مثلاً بیست_ سی سال- در آنجا بماند به گونهای که عرف، بدون قید، آنجا را محل زندگی وی بداند.
معمولاً پانسمان یا چسب زخم اطراف زخم را هم فرا میگیرد. در این صورت تکلیف شخص برای وضو چیست؟
اگر در حد معمول اطراف زخم را گرفته وضوی جبیره ای بگیرد اما اگر بیشتر از آن باشد و امکان جدا کردن نباشد، چنانچه مانع مذکور در اعضای تیمم است، به دستور وضوی جبیره عمل کند. در غیر این صورت باید تیمم کند و وضوی جبیره هم بگیرد.
قصد اجارۀ آپارتمانی را دارم که ساکن فعلی آن در خانه سگ نگهداری میکند. نسبت به تطهیر خانه چه وظیفه ای دارم؟
تا اطمینان به سرایت نجاست پیدا نکردید، وظیفه ای ندارید.
آیا نسبت به اعلام نجاست فرش، لباس و وسایل دیگر به اشخاص وظیفه ای داریم؟
اعلام لازم نیست مگر اینکه نجاست در معرض آن باشد که به چیزهای خوردنی و آشامیدنی سرایت کند و شما آن را در اختیار دیگری قرار داده باشید.
یکی از آشنایان ما در خانه سازمانی و دولتی زندگی میکند ولی مسؤولیت وی تمام شده و مدت اجارۀ منزل نیز به پایان رسیده است. رفت و آمد ما به این منزل و خواندن نماز در آن چه حکمی دارد؟
اگر از طرف متولی مربوط، اجازۀ استفاده از خانه را بعد از مدت اجاره داشته باشد، اشکالی ندارد وگرنه تصرّف در آن، غصب و نماز در آن بنا بر احتیاط باطل است.
