السبت 10 شَوّال 1445 - شنبه ۰۱ اردیبهشت ۱۴۰۳


گزیده ” الکلام” …خواب ديدن اتابك را


خواب ديدن اتابك را

آقاى حاج شيخ على رشتى از فضلاى قم گفت: من در جلوى يكى از حجرات صحن اتابك نشسته، با يك نفر در اطراف بناى صحن حرف مى ‏زديم كه اتابك از مال حرام مردم اين بنا را ساخته [است]؛ آيا نتيجه‏اى از آن عايد روح اتابك مى ‏شود يا نه؟ شب در اثر همين مذاكره من خواب ديدم كه تقريباً هزار نفر از راه روسيه عازم مكه هستيم چون وارد خاك روسيه شديم، گفتند: در اينجا آذوقه نيست ولى اتابك در دو فرسخى شهر، ضيافت خانه دارد بايد آنجا رفت. پس ما رفتيم آنجا، ديديم باغى است باصفا اتاق هاى مفروش متعدد دارد. ما وارد اتاق شده ديديم انواع اطعمه و اشربه چيده شده. بعد از صرف غذا گفتند: تا دو روز آذوقه در راه نيست بايد آذوقه دو روزه را از اينجا تهيه كنيد. ما نيز تهيه كرديم، آمديم كه از باغ بيرون بياييم يكى از پيش خدمتها گفت: آرام راه برويد اتابك خوابيده من ملتفت شدم كه اتابك در عالم حيات نيست؛ با خود گفتم: اتابك، هم در عالم حيات و هم در عالم ممات هر دو مستحفظ خواب داشته!؟ در اين انديشه بودم [كه] ديدم دريچه‏ اى از سر در باز شد؛ اتابك سر از آنجا بيرون آورد. من گفتم: من اين را خيال مى ‏نمودم كه شما، هم در عالم حيات مستحفظ خواب داشتيد و هم در عالم ممات داريد. گفت: بلى، در هر يك روز يك ساعت‏گير دارم، دعا كنيد آن نيز رفع بشود. در اين حال از خواب بيدار شدم.

از اين خواب معلوم مى‏شود كه قسمت مهم از خدمات آن مرحوم مقبول درگاه اولياى دين گرديده است و البته آن خدمات او وسيله شفاعتى براى او در آستانه حضرات ائمه (سلام الله عليهم) مى ‏گردد، اگر وهابيها بگذارند چون مى ‏گويند آنها منكر شفاعت‏اند، چنانكه طنطاوى نيز در تفسيرش شفاعت انبيا را كه توجيه به تعليمات آنها كرده از او هم انكار آن در مى ‏آيد.