گزیده ” الکلام” …كرامتی از حضرت رضا سلام الله علیه
كرامتی از حضرت رضا سلام الله علیه
از جمله قضيهاى است كه مرحوم آقاى حاج سيّد عباس[1] شاهرودى نقل كرد كه وقتى ناخوشى صعب العلاجى عارضم شد. به هر طبيب مراجعه كردم، چاره پذير نشد تا از وسائل عاديه به كلى نااميد گرديدم؛ آن گاه موقع را براى توسل مقتضى ديده حضور مبارك حضرت ثامن الائمه (سلام الله عليه) مشرف شده عرض كردم: يابن رسول الله، تا حال جسارت نمى كردم براى اين بود كه مبادا عرضم به شرف قبول نرسد و بفرماييد خداوند براى هر دردى دوايى داده كه به وسيله آن، آن را مداوا نمايند ولى من فعلاً از اسباب عاديه مأيوس شده اينك به در خانه تو آمدهام كه شفاى دردم را از حضرت خداوند خواستار شوى.
فرمود: قريب به اين مضمون عرض حاجت نموده درخواست شفاعت كردم. بعد كه از حرم بيرون آمده به كفشدارى رسيدم در آنجا به قلبم اخطار شد؛ [مثل اينكه كسى به من گفت] كه «مقل ازرق» بخورم. اين خيال رفته رفته در دلم قوت گرفت تا تصميم گرفتم كه چند روز به خوردن آن مواظبت نمايم، همان طور كردم ديدم مفيد واقع شد. معلوم شد يگانه چاره بيمارى من همان بوده كه در مدت خيلى كم قلع ماده آن نمود و اگر در اين قضيه احتمال تصادف و بخت و اتفاق بدهى قضيهاى ديگر كه ناقلش مهمتر و احتمال بخت و اتفاقش دورتر از اين باشد به عرض مى رسانم.
[1] حاج سيد عباس در شبستان بزرگ مسجد گوهرشاد نماز مي خواند و پيش اهالي مشهد بسيار موجه و محل اطمينان بود وفات او در حدود سنه 1340 اتفاق افتاد ارتحال او به واسطه اي سكته شد كه بعد از گفتن اقامه و قبل از شروع به نماز عصر عارضش شد و در همانجا به همان عارضه از دنيا رفت و در حجره روبروي دري كه از دارالحفّاظ وارد دارالسيادة مي شود به خاكش سپردند.
