یوم الهدم
فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ
هشتم شوال سالروز تخریب قبور بقیع که به یوم الهدم نیز معروف است . در این روز در سال 1344 هجری قبور ائمه بقیع علیهم السلام و نیز قبر حضرت حمزه در اُحد به دست وهابیون تخریب شد.
آنان اضافه بر قبور مطهر ائمه معصومین علیهم السلام ، دیگر قبور را هم تخریب نمودند که عبارتند از: قبر مطهر فاطمه بنت اسد علیهما السلام مادر امیرالمؤمنین علیه السلام ، قبر مطهر حضرت ام النبین علیها السلام ، قبر ابراهیم پسر پیامبر صلی الله علیه واله ، قبر اسماعیل فرزند حضرت صادق علیه السلام ، قبر دختران پیامبر صلی الله علیه واله ، قبر حلیمه سعدیه مرضعۀ پیامبر صلی الله علیه واله و قبور شهدای زمان پیامبر صلی الله علیه واله.
وهابیان در سال 1343 در مکه گنبدهای قبر حضرت عبدالمطلب ، ابی طالب ، خدیجه ، و زادگاه پیامبر صلی الله علیه واله و فاطمه زهرا علیها السلام را با خاک یکسان کردند . در جده نیز قبر حوا و دیگر قبور را تخریب کردند. در همان سال به کربلای معلی حمله کردند ، و ضریح مطهر را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثراً از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود ، غارت کردند و قریب به 7000 نفر از علما ، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند.( کشف الارتیاب : ص 77 . شهداء الفضیلة ( علامه امینی ) : ص 388 )
این عقیده آنها همانند بسیاری از عقاید باطل دیگرشان برگرفته از افکار و عقائد ابن تیمیه می باشد. در كتاب منهاج السنه، چنین مي‌گويد:
فالمشاهد المبنية على قبور الأنبياء و الصالحين من العامة و من أهل البيت كلها من البدع المحدثة المحرمة في دين الإسلام.
حرم هاي ساخته شده بر قبور انبياء و صالحين و اهل بيت، تمامشان از بدعت هاي حرامي است كه در دين اسلام ايجاد شده است و بر خلاف دين الهي است و نوعي شرك است.( منهاج السنه ج2، ص437 )
این در حالیست که در روایات مذکور در کتب معتبر عامه، برجواز بنای قبور و بزرگداشت آنان روایات فراوانی وجود دارد.
به عنوان نمونه در تفسیر آیه شریفه
إِذْ يَتَنَازَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَيْهِمْ بُنْيَانًا رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَسْجِدًا
– که بعد از روشن شدن قضيه اصحاب كهف، مردم مي آيند مي بينند كه اينها در درون غار از دنيا رفته اند. كساني كه آنجا حاضر شدند، دو دسته بودند؛ يك دسته كفار و يك دسته مؤمنين. نزاعي در گرفت.- يك عده گفتند كه بر روي قبر اصحاب كهف، ساختمان يادبودي بناء مي كنيم. عده اي كه قدرت بيشتري داشتند و غلبه پيدا كردند بر دسته اول، گفتند كه ما بر روي قبر آنها مسجد بناء مي كنيم.
در کتاب تفسير طبري در رابطه با جواز بنای مسجد بر روی قبور و نماز خواندن چنین آمده است :
فقال المشركون نبني عليهم بنيانا، فإنهم أبناء آبائنا و نعبد الله فيها؛ و قال المسلمون: نحن أحق بهم، هم منا، نبني عليهم مسجدا نصلي فيه و نعبد الله فيه.
مشركين گفتند: ما بر روي قبر آنان ساختمان يادبودي بناء مي كنيم، چون آنان فرزندان اجداد ما هستند.مسلمانان گفتند: ما سزاوارتريم، چون آنان مؤمن و موحد بودند و بر روي قبر آنها مسجد بناء مي كنيم و در اين مسجد عبادت مي كنيم.(جامع البيان طبري، ج15، ص278 – درالمنثور سيوطي، ج4، ص217 – فتح القدير، ج3، ص277)
همچنین زمخشری در تفسیر این آیه چنین میگوید:
لنتخذن على باب الكهف مسجدا، يصلي فيه المسلمون و يتبركون بمكانهم:بر درب غار، مسجدي بناء مي كنيم تا مسلمانان در آنجا نماز بخوانند و به محل دفن اصحاب كهف تبرك بجويند.(كشاف زمخشري، ج2، ص477 – تفسير نسفي، ج3، ص8)
همچنین در آیه 36 سوره نور چنین میخوانیم:
فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَ الْآَصَالِ.(در خانه هايي كه خداوند اجازه داده است تا اين خانه ها برافراشته شود و نام خدا در اين خانه ها برده شود و صبحگاهان و عصرگاهان، تسبيح خداوند در آنجا گفته شود.)
برخی از بزرگان اهل سنت مانند این عباس و مجاهد در رابطه با معنای ( تُرْفَعَ )رای داده اند که مراد از تُرْفَعَ يعني:(تُبني و تُعلي):ساختمان بناء شود و برافراشته شود.(تفسير بحر المحيط، ج6، ص421 – زاد المسير ابن جوزي، ج5، ص364)
از سوی دیگر در بسیاری از منابع دیگر عامه به این نکته تصریح شده که توسط خلیفه دوم ، برای قبر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دیواری بنا شده است.( وفاء الوفاء سمهودي، ج2، ص541)در این کتاب نیز چنین میخوانیم: و بَنَت عائشة حائطا بينها و بين القبور و كانت تسكنها و تصلي فيها قبل الحائط و بعده.
عايشه در كنار قبر پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، قبل از اينكه ديواري بر اطراف قبر نبي مكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بناء شود و بعد از بناء ديوار، در آنجا هم سكونت داشت و هم عبادت مي كرد(وفاء الوفاء سمهودي، ج2، ص544)
