بیانات

از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: نویسندۀ تاریخ بیهق همان شارح نهج‌البلاغه است به نام بیهقی فرید خراسان (م565)، که از علمای مهم و معاصر امین‌الإسلام طبرسی، صاحب تفسیر «مجمع البیان» (م548) است. در تاریخ بیهق ذكر شده است كه امین‌الإسلام طبرسی در آن وقت، ساكن سبزوار بود و این قدیمی‌ترین مصدری است كه از امین‌الإسلام […]

آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: آقای حسن‌زاده آملی مکرّر نقل می‌کرد و من هم از ایشان شنیدم، می‌گفت: ابتدای ورودم به قم منزلی در همسایگی حاج آقای زنجانی (والد ما) گرفتم. به نسخه‌ای خطی نیاز پیدا کردم که ایشان آن را داشت. به منزل ایشان رفتم و از وی خواستم نسخه را چند روزی به من امانت […]

از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: مرحوم آقای خمینی نقل می‌كرد: وقتی انگلیسی‌ها در سال 1341ق علمای عراق (مرحوم آقای آسید ابوالحسن اصفهانی و آقای نائینی) را به ایران تبعید كردند، ایشان مدتی در اراك بودند و سپس به قم آمدند. قبل از ورود آنها به قم آقای آسید محمد تقی خوانساری به مرحوم حاج شیخ […]

آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: مرحوم حاج آقا مرتضی حائری می‌گفت: پدرم با اینكه آقای نائینی را اعلم نمی‌دانست، به من گفته بود كه از آقای نایینی تقلید كنم، چون آقای نایینی را درجۀ اول می‌دانست و تقلید از درجۀ اول را مجاز می‌دانست. در آن موقع حاج شیخ خود صاحب رساله بود و خودش كمتر از […]

آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: درباره مرحوم مدرّس، حاج میرزا فخرالدین جزایری نقل می‌کرد: ایشان تشک و مانند آن زیر خودش نمی‌انداخت. عمامه‌اش را روی متکا می‌گذاشت و روی زمین می‌خوابید و عبای خودش را روی خودش می‌کشید و آن‌هم لحافش بود. می‌گفت: این شخص باید زندان ببیند، اگر قرار بشود که روی تشک و امثال این‌ها […]

یک وقتی برای من مشکلی پیش آمد که در عمرم تاکنون چنین مشکلی پیش نیامده است و به گونه ای بود که به تلف شدنم منتهی می شد. کاملاً مضطر شده بودم. این دستورالعمل را انجام دادم همزمان با تمام شدن آن، مشکلم حل شد. مشکل من به گونه ای بود که به حساب اسباب […]

آقای حاج آقا جواد زنجانی ظاهراً از آقای حاج آقا مهدی حائری یزدی و او هم از آقای سیّد محمد کاظم عصار نقل کرد که ایشان می گفت: در دوره مظفرالدین شاه، شیخ محمد تقی اصفهانی(م ۱۳۳۲) معروف به آقانجفی (ره) را از اصفهان به تهران تبعید کردند؛ چون آقا نجفی بر نهی از منکر […]

شاهان صفوی اگر نبودند، شاید هیچ گاه تشیّع در میان مردم ایران فراگیر و رسمی نمی شد. شاه سلیمان موقوفه ای را برای استنساخ و نشر بحارالأنوار مرحوم مجلسی قرار داده بود  و اینكه كتب مرحوم مجلسی دركشور منتشر و در منازل مردم كتاب های مجلسی وارد شده بود، در سایه حمایت همین شاهان بود […]