از مرحوم آیت الله سید احمد زنجانی

فضیلت حج و گناه ترک آن چون در تفسير آيه شريفه «من كان فى هذه أعمى فهو فى الآخرة أعمى».[1] وارد شده كه آن در باب آنهايى وارد شده كه حج را تأخير مى‏اندازند تا اينكه أجلشان مى‏رسد چون آنها از ديدن اين فريضه الهيه كور و نابينا شده‏اند خداوند در قيامت آنها را كور […]

قدمگاه قدمگاه سر راه مشهد را ملاحظه كن؛ با اينكه پيش مردم غالباً مورد شبهه و احتمال هم نيست معذلك به محض انتساب به اين خانواده احترام پيدا نموده نگارنده به قصد تماشا مشرّف شدم كه ببينم چه بساطى در آنجا چيده‏اند؟ هنگام ورود هم چندان رعايت ادب نكردم. زيارت‏نامه‏خوان خواست زيارت بخواند گفتم خودم […]

قضيه محمود افغان و عاقبت ظالمین در تاريخ سنه 1135 كه محمود افغان بر اصفهان مسلّط شد و شاه سلطان حسين ناچار تاج سلطنت را تفويض او نمود، سه سال او در ايران حكومت كرد. در آخر امر سودا بر مزاجش غلبه كرد كه به هر كس گمان بد ببردى و به اندك چيزى از […]

حكايتی در تطیّر ابن عمیر در مجلس عبدالملک مروان عبد الملك بن عمير در خدمت عبد الملك بن مروان نشسته بود كه سر مصعب بن زبير را آوردند. او وضع مجلس را ديد متذكر مجالس سابقه شد و تطيّر كرد؛[1] گفت: يا اميرالمؤمنين من و عبيد الله بن زياد در همين مجلس نشسته بوديم كه […]

نقد شبهه وهابیت در مورد بنای قبور در اينجا فرقه وهابيه را زبان طعن و تعرض باز مى‏شود كه ما اصل بناى بالاى قبور را منكريم. حالا شما نغمه ديگر در طنبور افزوده اين قبيل بناها را نيز تقديس مى‏نماييد. وجه اينكه آنها كمر عداوت اين بقاع شريفه را بر ميان بسته‏اند و هر جا […]

آيينه نگريستن محمود غزنوى سلطان محمود غزنوى صورتى زشت و سيرت نيكو داشت. روزى در آيينه نگريست و كراهت منظر خويش را ديد؛ بى‏نهايت متألم گرديد. وى را وزيرى عديم النظير بود. به فراست دريافت پرسيد: سبب اندوه و ملالت خاطر چيست؟ فرمود: گويند ديدن روى پادشاهان، نور بصر افزايد؛ اكنون اين شكل و شمايل […]

پاسخ به شبهه وهابیّت در مورد شفاعت اشتباه ديگر آن است كه می گویند زوّار در وقت زيارت قبور ائمه علیهم السلام و بزرگان، از آنها خواستار شفاعت مى ‏شوند كه در نزد خداى تعالى براى آنها شفاعت نمايند. فرقه وهابيه اين را موجب شرك مى‏ دانند و مى‏گويند آنهايى كه صاحبان قبور را مى‏خوانند […]

نقش مهر … بعد مهر رايج شد و هر يك از خلفا، مهر مخصوص براى خود اخذ كردند. بعضى از آنها با ذكر اسم خود بعضى از كلمات پند و اندرز نيز در نقش مهر خود درج مى‏نمودند. مثلاً عمر نقش كرده بود: «كفى الموت واعظاً يا عمر». وليد بن عبد الملك: «يا وليد إنّك […]