از مرحوم آیت الله سید احمد زنجانی

قانون نظام وظیفه در قم شاه خودش به مرحوم آيت اللّه‏ آقاى حاج شيخ عبدالكريم حائرى صريحا قول داده بود كه از قم و نواحى، تا پانزده سال نظام اجبارى نگيرند؛ ولى دو سال نگذشته بود كه از نواحى قم گرفتند، به ادّعاء اين كه مورد استثناء، خود قم است نه نواحى آن. بعد از […]

قوّت دیانت خيلى اتّفاق افتاده كه توسّط خواب، كشف مطالب شده؛ چون عالم خواب هم يكى از طرق وصول به واقع است؛ امّا نه هر خواب و نه هر وقت، بلكه حسب آنچه كه خداوند مصلحت بداند. آقاى حاج عبّاسقلى مهدوى قزوينى زنجانى كه فعلاً در قم مجاور است، نقل كرد كه حاج ابراهيم عطّار […]

فقیران آبرودار و با دیانت آقاى آقا سيّد صدرالدين صدر نقل كرد كه: در نجف، يك نفر، يك ليره اشتباها دست يك فقيرى گذاشته بود. فقير هم نابينا بود؛ لكن از سنگينى آن ملتفت شده بود كه ليره است و فهميده بود كه او اشتباه كرده. پس صدا زده بود كه آقا! پولى كه به […]

پیشوای عادل در كتاب «اصل الشيعه»، از ابوسعيد منصور بن حسين آبى، متوفّى سنه 422، در كتاب «نثر الدرر» نقل كرده كه احنف بن قيس گفت: وارد شدم بر معاويه؛ براى من از گرم و سرد و شيرين و ترش، آن قدر آورد [که] من تعجّب كردم. بعد، يك قسم از خوردنى آورد، من نشناختم. […]

حلم احنف بن قيس احنف بن قيس، از بزرگان اهل بصره و بسيار محترم بود و يكى از حكماء و عقلاء و سياسيّين بود. در حلم، ضرب المثل بوده، مى‏گفتند: فلانى از احنف، حليم‏تر و بردبارتر است. به احنف گفتند: از كجا اين حكمت را اخذ و اين حلم را ياد گرفتى؟ گفت: از حكيم […]

حضرت ابوطالب (علیه السلام) ابن ابى الحديد در فضل اميرالمؤمنين (عليه السلام) مى‏گويد: چه گويم در حقّ كسى كه پدرش، ابوطالب، بزرگ بطحا و شيخ قريش و رئيس مكّه بود. گفته‏اند كه كم است اينكه فقير و نادار، سيّد و بزرگ بوده باشد؛ ولى ابوطالب، بزرگ بود؛ در حالتى كه نادار و بى‏مال بود، قريش […]

حکایت شیر بهادر اين همه رجزها (رجزهای رضا شاه)، نظير آن رجز هندى گرديد كه آقاى ميرزا عبداللّه‏ تبريزى مجتهدى از آقاى شيخ محمّد رضا مجتهد مسجد شاهى اصفهان نقل كرد كه: ما از كربلا، عازم كاظمين بوديم. اتّفاقا در مركب، با دو نفر هندى رفيق شديم. من از راه نگرانى داشتم؛ چون آن ايّام، […]

مباحثه هشام با یکی از مخالفین هشام بن حكم، با يكى از مخالفين مباحثه مى‏ نمود. او به هشام گفت كه: اگر تو غالب شدى، من مذهب تو را اختيار مى ‏كنم؛ و اگر من غالب شدم، تو مذهب مرا اختيار كن. هشام گفت: انصاف به خرج ندادى. اگر من غالب شدم، تو مذهب مرا […]