آیت الله العظمی شبیری: ایجاد ثبات نسبی در کشور محسوس است.
آیت الله العظمی شبیری:
ایجاد ثبات نسبی در کشور محسوس است.
آیت الله العظمی شبیری زنجانی در دیدار وزیر کشور با ایشان، از ایجاد ثبات نسبی در کشور ابراز خرسندی کردند و این ثبات را حاصل اعتمادی دانستند که بین مردم و دولت ایجاد شده است.
رحمانی فضلی، وزیر کشور دولت دکتر روحانی، امروز صبح با حضور در دفتر آیت الله العظمی شبیری زنجانی با این مرجع تقلید دیدار و در خصوص تحولات و مسائل جاری کشور در عرصه های اقتصاد و سیاست خارجی گفتگو کرد.
آیت الله العظمی شبیری در این دیدار با اشاره به مشکلات اقتصادی کشور و عزم دولت برای حل این مشکلات گفتند: ایجاد ثبات نسبی در کشور محسوس است و این حاصل اعتمادی است که مردم پیدا کرده اند.
ایشان خواستار توجه مسئولان کشور، به عنوان “شیعی بودن” و “اسلامی بودن” کشور ایران شدند و افزودند: امروز مشاهده می شود که دیگر مشکلات و اختلافات در بین مسئولان جریان ندارد و این نکته مهمی است.
مرجع فرزانه شیعیان ضمن آرزوی موفقیت برای خـدمتگزاران از درگاه خداوند متعال خاطر نشان کردند: دعـا کردن بـرای خدمتگزاران و مسئولان وظیفه همه است چرا که دعای خیر برای خدمتگزاران شامل حال دعا کننده نیز خواهد شد و امیدوارم که در سایه عنایات حضرت ولی عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) مشکلات کشور به زودی حل شود.
فقیه عالی قدر تشیع، با خطاب قرار دادن رحمانی فضلی، بر دقت، عدم توجه به تمایلات فردی و اولویت دادن مصالح کشور و مردم بر رفاقتهای شخصی در هنگام تعیین و انتصاب مسئولان پستهای کشور تاکید کردند.
آیت الله العظمی شبیری زنجانی دراین باره خاطرنشان کردند: تمایلات شخصی انسانها در عمل آنان تاثیر می گذارد. یکی از این تمایلات التفات به شخصی است که انسان مدتها با او رفیق بوده و از سوی دیگر کسانی هم که با هم مدتها رفیقند از هم توقعاتی دارند.
ایشان ادامه دادند: شما مسئولان هم رفقای زیادی دارید که از شما بسیار توقع دارند. در این مواقع انسان گاهی برای جلب رضایت رفیقش به او پستی را می دهد که اگر نسبت به همین شخص خالی الذهن بود این پست را به او نمیداد. در چنین مواقعی انسان باید خود را خالی الذهن فرض کند و بر اساس آنچه مصالح مردم و کشور است تصمیم بگیرد. البته اینگونه عمل کردن بسیار مشکل است و برای همین، نزد خداوند نیز پاداش بسیاری دارد.
آیت الله العظمی شبیری زنجانی در ادامه سخنانشان به بیان سیره علماء شیعه و عدم توجه آنان به تمایلات شخصی در اداره امور پرداختند و ادامه دادند: می خواستند به میرسید عبدالهادی، پسر مدرس پست و مقام بدهند اما مدرس با این کار موافقت نکرده بود.
ایشان در این خصوص افزودند:میرزا علی آقای شیرازی پسر میرزای شیرازی مرجع تقلید نجف بود. یکی از عشاق او که خود از عالمان و ادبیان تراز اول نجف خانه نداشت خواستند برای او منزلی تهیه کنند اما میرزا که درباره سهم امام خیلی سختگیر بوده اند، اجازه نمی دهد از وجوهاتی که در اختیاری اوست برای این عالم منزل تهیه کنند درحالی که او فرد لایقی بوده و به خصوص ارادت خاصی به بیت میرزا داشته است ولی برای رفع این مشکل به علمای دیگر مراجعه می کنند آنها اجازه می دهند. قطعاً در چنین مواردی اشخاص گله مند می شوند ولی ایشان بالعکس ارادتش به میرزا علی آقای شیرازی بیشتر می شود. در واقع می بینیم که آمیرزا علی آقا در جایی که پای دین در میان است رفاقت سرش نمی شود و هیچ چیز را مهم تر از دین نمی داند.
این مرجع عالی قدر با اشاره به فتوای علامه حلی در مساله “نزح ماء البئر المتنجس” گفتند: نظر علامه در این مساله با سایر فقهاء متفاوت بود. لذا ایشان برای اینکه مطمئن شود تمایلات شخصی در فتوایش تاثیر نداشته چاه آبی را که در خانه داشت پر کرد و مجدداً به بررسی و استنباط این حکم پرداخت.
ایشان ادامه دادند: رسیدن به این درجه بسیار محتاج به مبارزه با نفس است و این مشکل را همه دارند و ما هم داریم اما انسان باید تلاش کند تا به درجه ای برسد که در این مواقع بتواند نسبت به افراد به صورت خالی الذهن تصمیم بگیرد.