زینب کبری؛ حامل ثقل امامت
الي أخته زينب بنت علي
زینب کبری «علیها السلام» و حمل ثقل امامت
یکی از مسلمات تاریخ اسلام «حمل ثقل عظیم امامت» از امام حسین علیه السلام به حضرت زینب علیهاالسلام و از ایشان به امام سجاد علیه السلام بوده که این خود حاکی از اوج عظمت حضرت زینب علیها السلام و به تعبیر مرحوم مامقانی دلالت بر عصمت آن بانوی بزرگوار می کند. از سوی دیگر نیابت خاص ایشان از امام سجاد علیه السلام در بیان احکام نیز گواه بر صدق و طهارت آن بانوی الهی است .
مرحوم مامقانی در این باره چنین می گوید :
أقول: زينب، و ما زينب! و ما أدراك ما زينب!
هي عقيلة بني هاشم، و قد حازت من الصفات الحميدة ما لم يحزها بعد امّها أحد، حتّى حقّ أن يقال: هي الصدّيقة الصغرى.
هي في الحجاب و العفاف فريدة، لم ير شخصها أحد من الرجال في زمان أبيها و أخويها إلى يوم الطفّ، و هي في الصبر و الثبات و قوّة الإيمان و التقوى وحيدة، و في الفصاحة و البلاغة كأنّها تفرغ عن لسان أمير المؤمنين عليه السّلام، كما لا يخفى على من أمعن النظر في خطبتها.
و لو قلنا بعصمتها لم يكن لأحد أن ينكر إن كان عارفا بأحوالها في الطفّ و ما بعده، كيف و لو لا ذلك لما حمّلها الحسين عليه السّلام مقدارا من ثقل الإمامة أيّام مرض السجّاد عليه السّلام، و ما أوصى إليها بجملة من وصاياه،
و لما أنابها السجّاد نيابة خاصّة في بيان الأحكام و جملة اخرى من آثار الولاية.
أ لاترى ما رواه الصدوق في «إكمال الدين» و الشيخ (ره) في كتاب «الغيبة» مسندا عن أحمد بن إبراهيم قال: دخلت على حكيمة بنت محمّد بن عليّ أبي الحسن العسكري عليها السّلام في سنة اثنتين و ثمانين بعد المائتين، فكلّمتها من وراء حجاب، و سألتها عن دينها، فسمّت لي من نأتمّ به، ثمّ قالت: فلان ابن الحسن؛
فقلت لها: جعلني اللّه فداك معاينة أو خبرا؟
فقالت: خبرا عن أبي محمّد عليه السّلام كتب به إلى امّه.
فقلت لها: فأين المولود؟ فقالت: مستور،
فقلت: إلى من تفزع الشيعة؟ فقالت: إلى الجدّة أمّ أبي محمّد
فقلت لها: أقتدي بمن في وصيّته إلى المرأة؟ فقالت:
اقتد بالحسين بن عليّ بن أبي طالب عليهما السّلام، إنّ الحسين بن عليّ عليهما السّلام أوصى إلى أخته زينب بنت عليّ بن أبي طالب عليهم السّلام في الظاهر، و كان ما يخرج عن عليّ بن الحسين من علم ينسب إلى زينب بنت عليّ عليهما السّلام تستّرا على عليّ بن الحسين عليهما السّلام … ( كمال الدين ص 501، الغيبه للطوسي ص 138)
ترجمه:
زینب و تو چه میدانی که زینب کیست؟
او عقیله بنی هاشم است و در حجاب و عفاف یگانه زمان خویش بود. در صبر و استقامت و ثبات ایمان بی نظیر بود. در فصاحت و شیوایی کلام چون پدر خویش بود. و اگر ما قائل به عصمت ایشان شویم و این نکته براساس آنچه که در واقعه عاشورا به وقع پیوست قابل اثبات است. هنگامی که امام حسین علیه السلام ثقل امامت را بر عهده حضرت زینب گذاشته تا جان امام سجاد علیه السلام از خطرات مصون بماند. چنانچه ایشان به نیابت خاص از امام سجاد علیه السلام به تبیین احکام الهی نیز می پرداخت. همچنین مرحوم شیخ صدوق در کتاب «اکمال الدین» و شیخ طوسى در «غیبت» به صورت مسند از احمد بن ابراهیم روایت مىکنند که گفت: در سال ۲۸۲ بر حکیمه دختر حضرت جواد الائمه امام محمّد تقى (علیه السلام) وارد شدم و از پس پرده با او صحبت کرده، از دین و آیین او پرسیدم و او نام امام خود را برده، گفت: فلانى پسر حسن. به او عرض کردم: فدایت شوم آیا آن حضرت را به چشم خود دیدهاید یا این که از روى اخبار و آثار مىگویید؟ گفت: از روى روایتى که از حضرت عسکرى (علیه السلام) به مادرش نوشته شده است. گفتم: آن مولود کجا است؟ گفت: پنهان است. گفتم: پس شیعه چه کنند و نزد چه کسى مشکلات خود را بازگو نمایند؟ گفت: به جدّه، مادر حضرت عسکرى. گفتم: آیا به کسى اقتدا کنم که زنى وصایت او را بر عهده دارد؟ گفت: به حسین بن على (علیه السلام) اقتدا کن که در ظاهر به خواهرش زینب (علیها السلام) وصیت کرد و هر گونه دانشى که از حضرت سجّاد (علیه السلام) بروز مىکرد به حضرت زینب (علیها السلام) نسبت داده مىشد تا بدین گونه جان حضرت سجّاد (علیه السلام) محفوظ بماند. از عظمت آن بانوی بزرگوار می باشد. .( تنقيح المقال: 3/ 79)
