علم‏ دوستى و بيان بى نظير

علم‏ دوستى و بيان بى نظير

از مرحوم حاج آقاى والد شنيدم كه مى ‏فرمود:

من دو نفر را درك كردم كه از نظر بيان نظيرشان را نديدم: يكى آقا ضياء الدين عراقى و ديگرى حاج ميرزا محمد صادق خاتون آبادى اصفهانى .

آقا ضياء با مرحوم حاج شيخ عبدالکریم هم‏بحث و متقارب السنّ بود .

شاگردان آقا ضياء عراقى مرجع شدند، ولى آقا ضياء مرجع نشد . ايشان حدود شصت سال درس خارج تدرس كرد و در فقه و اصول فوق‏العاده بود . يكى از شاگردان ايشان آقاى حجّت بود كه در زمان حيات آقا ضياء مرجع شد .

آقا ضياء آدم متفكّر و علم ‏دوستى بود و خيلى اصرار داشت كه مطلب را به شاگرد خود ياد بدهد و تا درِ منزل شاگرد مى‏رفت تا مطلب را به او تفهيم كند.

آقاى گلپايگانى مى‏ فرمود: من درس آقا ضياء رفتم و اشكال كردم، ايشان جواب داد. دوباره اشكال كردم و ايشان جواب داد . بار ديگر اشكال كردم و ايشان جواب داد، منتها هر وقت كه ايشان مى ‏خواست عصبانى شود، من كوتاه مى‏آمدم . ايشان چون مى‏ ديد كه من قانع نشده ‏ام، دنبال مى‏ كرد تا به من تفهيم كند . يكى ـ دو روز اين گونه بود . بعد آقا ضياء به من گفت: اين جور كه با تو مشى كردم، تاكنون با هيچ كسى اين جور معامله نكرده بودم! آقا ضياء اين را از كرامت خودش مى ‏دانست.