قدم صدق(8)؛ سنت تکوینیِ الهی در اقامه عزاء و ماتم

قدم صدق(8)

اقامه عزاء و ماتم

سنت تکوینیِ الهی و قرآنی و نبوی (1)

امام محمد باقر علیه السلام :

مَا بَكَتِ السَّمَاءُ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا إِلَّا عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع فَإِنَّهَا بَكَتْ عَلَيْهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً‌

بعد از یحیی بن زکریا آسمان در مرگ کسی نگریست مگر در شهادت حسین بن علی ع که چهل روز در این مصیبت گریان بود . (کامل الزیارات ص 90 )

مراجعه به قرآن و روایات این نکته را برای ما به خوبی روشن می کند که اقامه عزاء و ماتم برای اهل بیت علیهم السلام به طور عام، و برای سید الشهداء علیه السلام به طور خاص، مطابق با سنّت تکوینیِ الهی و سنّت قرآنی و سنّت نبوی می باشد.

اما این که مطابق با سنّت تکوینی الهی است، در سوره دخان ، آیه 29 چنین می خوانیم : «فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَالأَرْضُ» که مطابق با ظاهر این آیه، هنگام هلاکت قوم ظالم فرعون، بکاء از آسمان و زمین نفی شده است . از سوی دیگر نفی در این آیه، بر اقتضاء و شأنیت بکاء برای آسمان و زمین دلالت دارد. در غیر این صورت نفی بکاء در هلاکت قوم ظالم فوعون، معنای محصلی نخواهد داشت .

این در حالی است که در مصادر متعدد عامه[1] و خاصه ، روایات متعددی ، دلالت بر این سنت تکوینی الهی نسبت به واقعه عاشوراء و شهادت امام حسین علیه السلام دارد . مواردی همچون نزول باران خون از آسمان، تغییر رنگ آن به مدت طولانی، مشاهده خون بر روی دیوارها و زیر سنگ ها و صخره ها و … .

همچنین در منابع روایی شیعه نیز این نکته مشاهده می شود .

سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع فِي الرَّحَبَةِ وَ هُوَ يَتْلُو هَذِهِ الْآيَةَ- فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ وَ خَرَجَ عَلَيْهِ الْحُسَيْنُ مِنْ بَعْضِ أَبْوَابِ الْمَسْجِدِ فَقَالَ أَمَا إِنَّ هَذَا سَيُقْتَلُ وَ تَبْكِي عَلَيْهِ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ‌(کامل الزیارات ص 88)

همچنین از امام باقر علیه السلام در این رابطه چنین می خوانیم :

مَا بَكَتِ السَّمَاءُ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا إِلَّا عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع فَإِنَّهَا بَكَتْ عَلَيْهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً‌‏ (کامل الزیارات ص 90)

همچنین در این رابطه شواهد و نقل های متعددی از گوشه و کنار جهان وجود دارد که به نحوی موید این سنت تکوینی الهی می باشد .

در کتاب ( The Angle-Saxon Chronical) که در سال 1954 م چاپ شده نویسنده در ص 38 تا 40 به قضیه باران خون و …. در سال 685 میلادی ، مقارن با سال 61 هجری ، اشاره می کند . [2]

همچنین در عصر حاضر موارد متعددی از جریان خون از درخت یا سنگی معروف در منابع خبری ثبت و ضبط می باشد. [3]