مؤمن کیست؟

مؤمن کیست؟

یک سال من در مشهد مهمان آقایی بودم. مرحوم آقای طباطبایی هم بود. آقای دیگری (که نمی خواهم نام او را ذکر کنم) هم مهمان بود. صاحبخانه و آن آقای مهمان هر دو به حرف های سنّی ها مقداری گرایش داشتند.

یکی از آن دو گفت: آیاتی که موضوعش ایمان و مؤمن است، وقتی نازل شد که مسأله ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام طرح نشده بود. بنابراین کسانی که فقط به دو اصل توحید و نبوّت معتقد باشند، مؤمن هستند.

من گفتم:

مسأله ایمان مثل إکرام، مصادیق گوناگونی دارد. مثلاً برای احترام در منطقه ای کلاه برمی دارند و در منطقه دیگری کلاه بر سر می گذارند. مؤمن یعنی دارنده اعتقاد لازمی که موجب نجات است. این معنای کلّی است و مصادیقش در زمان های مختلف فرق می کند.

موقعی که مسأله ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام مطرح نشده بود، اعتقاد لازم بر ولایت توقف نداشت، ولی پس از آن که مسأله ولایت طرح شد، ایمان بر آن هم متوقف است. در زمان هر یک از ائمه علیهم السلام این چنین است.

در این زمان اعتقاد لازم، اعتقاد به امامت حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. لذا فطحیه، اسماعیلیه و دیگران مؤمن نیستند.