هوای نفس
هوای نفس
مرحوم آسید عبدالمجید گروسی یکی از شاگردان مبرّز مرحوم میرزای شیرازی است که نبوغ علمی و عقلی و بیانی داشته و در سلوک نیز دارای مقاماتی بوده است.
شنیدم کسی به منزل ایشان میرود و ایشان میگوید: آمدی و وضع من را به هم زدی، من با نفس خودم مصاحبه میکردم و میگفتم اگر صد تومان به تو بدهند، شهادت ناحق میدهی؟ گفت: نمیدهم، همینطور مبلغ را بالا بردم و او میگفت: شهادت ناحق نمیدهم، به ده هزار تومان که رسیدم، مدتی متوقف شده بود و شما آمدی و معلوم نشد چه جوابی میخواست بدهد.
هوا و هوس آدمی، گاهی چیز نقدِ کم ارزش را مقدم می دارد. آخرت را می گوید نسیه است، دنیا را میگوید نقد است، بااینکه می داند ضرر است ولی هوای نفس آن را مقدم می دارد.
مانند کسی که می داند مسکرات برایش ضرر دارد، مواد مخدر ضرر دارد، ضررهای حیثیتی دارد، از موقعیت اجتماعی می افتد، هزار جور مشکلات دارد، اما هوی غلبه می کند و لذت آنی را ترجیح می دهد.
در درجهای کمتر از عصمت، انسان مصون از خطر نیست و ممکن است در مراحلی بلغزد، لذا باید دائما با توسل و توجه به خدای تعالی و تذکّر به عالم آخرت، نگذارد هوا و هوس او را از مسیر دین منحرف کند و بر او غلبه نماید.
