گزیده “اربعینیات”: اثر دعای چهل نفر در استجابت
اثر دعای چهل نفر در استجابت
فی الکافی بسنده عن أبی خالد، قال: قال أبوعبدالله: «مَا مِنْ رَهْطٍ أَرْبَعِينَ رَجُلًا اجْتَمَعُوا فَدَعَوُا اللهَ فِي أَمْرٍ إِلَّا اسْتَجَابَ اللهُ لَهُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونُوا أَرْبَعِينَ فَأَرْبَعَةٌ يَدْعُونَ اللهَ عَشْرَ مَرَّاتٍ إِلَّا اسْتَجَابَ اللهُ لَهُمْ؛ فَإِنْ لَمْ يَكُونُوا أَرْبَعَةً فَوَاحِدٌ يَدْعُو اللهَ أَرْبَعِينَ مَرَّةً فَيَسْتَجِيبُ اللهُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ لَهُ.»[1]
از جمله مظانّ استجابت، اجتماع عدّه ایست برای دعا؛ چنان که حضرت صادق در این حدیث فرمود که «هیچ قبیله چهل نفری نیست که جمع باشند و بخوانند خدای را در امری، مگر این که استجابت می کند برای آن ها و اگر چهل نفر نباشند [بلکه] چهار نفر هم باشند که خدا را ده بار بخوانند، مگر این که استجابت کند برای آن ها و اگر چهار نفر نباشند [بلکه] یک نفر هم باشد که چهل بار خدا را بخواند، خداوند عزیز جبّار استجابت کند او را.»
[1]. محمّد بن یعقوب کلینی، کافی، ج2، ص487،ح1.