گزیده الکلام …؛ استخاره ملّاعلی کنی

استخاره ملّاعلی کنی

استخاره غريبى از مرحوم حاج ملّا على نقل كردند در باب خون گرفتن از حرم ناصرالدين شاه؛ چون مر او را بيمارى سخت عارض شده بود. اطبّاء در تشخيص آن اختلاف كرده بودند و لهذا معالجه‏ شان، ضدّ هم شده بود. چند نفر از آن ها گفته بودند كه بايد از او خون بگيرند و الّا مى ‏ميرد، و چند نفر بر خلاف اين، گفته بودند كه اگر خون بگيرند مى‏ ميرد. شاه متحيّر مانده بود كه چه كند. بعد گفته بود: فصل قضيّه را به استخاره واگذار مى‏ كنيم، هر كدام از آن ها را خداوند مصلحت دانست به موقع عمل مى‏ گذاريم.

پس فرستاده بود خدمت آن مرحوم كه استخاره‏اى بكند. او استخاره كرده، گفته بود: اين استخاره، براى خون گرفتن است و خيلى خوب است بگيرند. پس خون گرفته بودند، خوب شده بود.

به مرحوم حاجى گفته بودند: شما اين معنى را از كدام آيه استفاده نموديد؟ فرموده بود: از اين آيه شريفه كه خداوند خطاب به شيطان نموده، مى‏فرمايد: «فاخرج منها فإنّك رجيم»[1]؛ چون شيطان در وجود انسان، مثل خون در عروق آنان در جريان است. از اينجا من حدس زدم كه بايد قصّه، قصّه خون گرفتن باشد و اين خون هم فاسد است، پس بايد از عروق بيرونش كنند؛

و لكن از وادى داستان طغيان شيطان، منتقل شدن به وادى داستان طغيان خون كه در ميانشان فرسنگ‏ها فاصله است، كرامتى است كه از آسمان غيب به صفحه خاطر آن جناب نزول يافته؛ وگرنه ادراك اين معنى از آن آيه شريفه، از حريم اذهان متعارفه بى‏نهايت دور است. گويا مرگ آن بيمار، آن وقت مقدّر نبوده، خداوند اين معنى را در قلب او القاء نموده است كه به وسيله عمل به آن، آن بيمار را بهبودى حاصل شود.