گزیده الکلام …؛ خط بایسنقر و کتابت قرآن

خط بایسنقر و کتابت قرآن

شنيده‏ام كه بايسنقر بن شاهرخ بن امير تيمور گوركان، قرآنى به خطّ خيلى ريز ـ تقريباً به قدر قرآن حمايل ـ نوشت. وقتى كه آن را تمام كرد، براى هنرنمايى، پيش امير تيمور آورد كه خلعتى و امتيازى براى خود صادر نمايد. از قضا، امير بدش آمد و بدش گفت. فرمود: اين، هتك كلام اللّه است. قرآن با آن بزرگى و عظمت را در قالب به اين كوچكى قرار دادن، آن را كوچك نمودن است.

بايسنقر، براى جبران آن، اين دفعه قرآنى نوشته كه قطعه ورقش، تقريباً يك زرع و نيم درازى و يك زرع و خورده پهنايى داشت. بعد، آن را روى دوچرخه گذاشته، پيش امير تيمور آورد. امير تيمور بسيار خوشش آمد [و] خلعت و امتيازش داد.

يكى از رفقا گفت: بعضى از اوراق اين قرآن، در تهران، در بعضى از خانواده‏هاى قديمه هست و من زيارت كرده‏ام. مى‏گفت: به قدر يك قاليچه بود. يك سطر از آن نيز در قم، منزل آقاى آقا ميرزا محمّد فيض مجتهد قمّى است؛ نگارنده زيارت كرده‏ام. از بايسنقر، خطّى در مشهد، در مسجد گوهرشاد هست و آن، كتيبه‏اى است كه در حاشيه ايوان مقصوره است كه در آخرش نوشته: كتبه راجياً إلى اللّه بايسنقر بن شاهرخ بن امير تيمور گوركان، سنه 821.