«امَّا حُزْنِى فَسَرْمَدٌ وَ امَّا لَيْلِى فَمُسَهَّدٌ»
«امَّا حُزْنِى فَسَرْمَدٌ وَ امَّا لَيْلِى فَمُسَهَّدٌ»
مخفی بودن قبر مطهر حضرت زهرا(سلام الله علیها) و دفن شبانه ایشان برهان قاطع و سند واضحی بر ظلم ها و ستم هایی است که از سوی امت بعد از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر ایشان روا داشتند. امری که در احادیث مختلفی از اهل بیت(علیهم السلام) به آن اشاره شده و تاکید بر زنده نگه داشتن آن در بین شیعیان و محبان خویش داشته اند.
مرحوم آیت الله خویی(صراط النجاه ج 3 ص431) در این باره به روایت معتبری از امام کاظم (علیه السلام) اشاره کرده و معتقدند که روایت ذیل ظهور در مظلومیت حضرت زهرا (سلام الله علیها) دارد.
«عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِيهِ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ إِنَّ فَاطِمَةَ ع صِدِّيقَةٌ شَهِيدَة»
این روایت علاوه بر این که دلالت برعصمت حضرت زهرا (سلام الله علیها) دارد دلالت بر شهادت ایشان نیز دارد. در توضیح روایت مذکور می توان چنین گفت که شهيد به معنى كسى است كه در راه دفاع از حق به وسيله شمشير يا سلاح و يا وسيله ديگرى مانند سم كشته شود. چنين كسى اگر در ميدان نبرد كشته شد، حكمى از احكام فقه به او اختصاص دارد و آن عدم نياز به غسل است. از این رو بسیاری از معصومین (علیهم السلام) که با ضرب شمشیر یا خوردن زهر به قتل رسیده، شهید بوده هر چند در معرکه قتال نبودند. چنانچه حضرت زهرا (سلام الله علیها) نیز در دفاع دین و حمایت از امام زمان خویش به شهادت رسید. به عبارت دیگر استناد مرگ حضرت فاطمه (عليهاالسلام) به زدن آن حضرت با تازيانه و فشردن ميان در و ديوار، واقعيت غمبارى است كه روايات رسيده در اين مورد بسيار بوده و بر آن اساس از مرگ ایشان به شهادت تعبیر شده است. مرحوم علامه مجلسی در شرح این روایت چنین می نویسد: «و شهادتها صلوات الله عليها كانت من ضرب عمر الباب على بطنها عند إرادة أمير المؤمنين للبیعه» (روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه، ج5، ص: 343). در دلائل الامامه مرحوم طبری از امام صادق (علیه السلام) چنین نقل شده است :
«.. و كان سبب وفاتها أن قنفذا مولى الرجل لكزها بنعل السيف بأمره فأسقطت محسنا». از سوی دیگر در روایت منقول در کافی از حضرت علی (علیه السلام) در لحظه دفن نیز به این نکته اشاره شده است :
« و ستنبئك ابنتك بتظافر أمتك على هضمها، فأحفها السؤال و استخبرها الحال، فكل من غليل معتلج بصدرها لم تجد الى بثّه سبيلا، و ستقول و يحكم اللّه و هو خير الحاكمين» و قال عليه السّلام: «فبعين اللّه تدفن ابنتك سرا، و تهضم حقّها، و تمنع إرثها جهرا، و لم يتباعد العهد، و لم يخلق منك الذكر، و الى اللّه يا رسول اللّه المشتكى». (کافی ج 1ص459)
همچنین در «كامل الزّيارات» و به خبر «حمّاد بن عثمان» از امام صادق علیه السلام چنین می خوانیم: در سفر معراج پيامبر صلی الله علیه و آله، به هنگام گزارش از آينده امّت، به آن حضرت گفته شد: امّا دخترت زهرا عليهاالسلام، پس از رحلت تو، مورد ستم قرار خواهد گرفت. او را در حالى كه باردار است، خواهند زد و او جنين خود را بر اثر آن ضربات ظالمانه خواهد افكند و به شهادت خواهد رسيد! « وأما ابنتک فتظلم وتحرم ويؤخذ حقّها غصباً ـ الذي تجعله لها ـ وتُضرب وهي حامل، ويُدخل على حريمها ومنزلها بغير إذن» (كامل الزِّيارات/ ص 333.)( البحار 53: 18)
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الصِّدِّيقَةِ فَاطِمَةَ الزَّكِيَّةِ حَبِيبَةِ حَبِيبِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ أُمِّ أَحِبَّائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ الَّتِي انْتَجَبْتَهَا وَ فَضَّلْتَهَا وَ اخْتَرْتَهَا عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ كُنِ الطَّالِبَ لَهَا مِمَّنْ ظَلَمَهَا وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّهَا وَ كُنِ الثَّائِرَ اللَّهُمَّ بِدَمِ أَوْلَادِهَا اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهَا أُمَّ أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ حَلِيلَةَ صَاحِبِ اللِّوَاءِ وَ الْكَرِيمَةَ عِنْدَ الْمَلَإِ الْأَعْلَى فَصَلِّ عَلَيْهَا وَ عَلَى أُمِّهَا خَدِيجَةَ الْكُبْرَى صَلَاةً تُكْرِمُ بِهَا وَجْهَ أَبِيهَا مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ تُقِرُّ بِهَا أَعْيُنَ ذُرِّيَّتِهَا وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّي فِي هَذِهِ السَّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَ السَّلَام .(مصباح المجتهد ج1 ص 401)
