ثروت و نفوذ مردمی

ثروت و نفوذ مردمی

حاج ملا علی کنی “ره” فقیه قرن سیزدهم و چهاردهم قمری ساکن تهران بود که به عنوان عالمی با نفوذ و مقبول عام و خاص، به دفاع از دین و ترویج آن می پرداخت. ایشان با این که بسیار متمول بود، اما ساده می زیست و در کارهای خیر و دستگیری از ستمدیدگان پیشقدم می شد. آیت الله العظمی شبیری زنجانی با اشاره به این مطلب، می فرماید:

گاهی فرنگی مآب ها به ثروت حاج ملّا علی کنی اعتراض می کنند و آن را منشأ نفوذ او می شمارند. این حرف نادرستی است. مردم طبعاً از آدم های ثروتمند خوششان نمی آید. از طرفی حاج ملّا علی، فامیل و عشیرة مهمّی نداشت که سبب نفوذ و قدرت وی در میان جامعه باشد. از سوی دیگر حاج ملّا علی با خارجی ها ارتباطی نداشت که در قدرت و نفوذ وی اثری داشته باشند. با وجود این حاج ملّا علی در نفوذ و قدرت فوق العاده بود.

نفوذ و قدرت حاج ملّا علی تنها یک عامل داشت و آن علم و تقوای ایشان بود. علم تنها نیز برای نفوذ معنوی در میان مردم کافی نیست. و درستی و تقوای فرد نیز در این جهت نقش مهمّی دارد. حاج ملّا علی در رسیدگی به امور مردم و قضاء در مرافعات روی موازین عمل می کرد و اگر غیر از این بود، مردم از وی حرف شنوی نداشتند. مرحوم سید محمد باقر حجة الاسلام نیز مانند حاج ملّا علی بود. به طور کلّی عامل نفوذ روحانیِ غیروابسته چیزی جز علم و تقوا نیست.

این که یک ثروتمند در میان مردم چنین نفوذی پیدا می کند، نشان می دهد در جهات دیگری چون علم و تقوا آن چنان ممتاز است که این ثروت مانع نشده است.