الجمعة 23 شَوّال 1445 - جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳


گزیده الکلام …؛ فضیلت حج و گناه ترک آن

فضیلت حج و گناه ترک آن

چون در تفسير آيه شريفه «من كان فى هذه أعمى فهو فى الآخرة أعمى».[1]

وارد شده كه آن در باب آنهايى وارد شده كه حج را تأخير مى‏اندازند تا اينكه أجلشان مى‏رسد چون آنها از ديدن اين فريضه الهيه كور و نابينا شده‏اند خداوند در قيامت آنها را كور و نابينا محشور مى‏سازد. پس اهميت اين تكليف اقتضا مى‏كند كه بنايى به اين عظمت براى تذكار ويادآورى اين فريضه مهمه در پيش چشم مردم باشد تا غفلت از آن ننمايند. اخبار متعدده وارد شده كه هر كه بميرد در حالتى كه تكليف حج را بدون عذر نياورده باشد پس او يهودى يا نصرانى مى‏ميرد. يعنى در قيامت در صف مسلمين نمى‏ايستد و به اسلام معرفى نمى‏گردد. از اين اخبار در مى‏آيد كه اسلام آنها در قيامت ضامن آنها نيست بلكه فقط در دنيا ضامن است.

حضرت رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم به قطار شتران حجاج نگاه كرد و فرمود:

پا بر نمى‏دارند مگر اينكه حسنه‏اى براى آنها نوشته مى‏شود، و پا نمى‏گذارند مگر اينكه سيئه‏اى از آنها محو مى‏شود و وقتى كه اعمالشان را به جا آوردند به آنها گفته مى‏شود كه بنايى احداث نموديد، ديگر ويرانش نكنيد، و گذشته را كفايت كرديد، در آينده نيز خوبى نماييد.

از حضرت امام على النقى عليه‏السلام نقل شده كه حضرت امير عليه‏السلام از جانب پدر و مادر خود و پدر
رسول الله صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم حج به جا مى‏آورد، تا اينكه رحلت كرد. و به حضرت حسن و حسين نيز همين
وصيت را كرد. و هر امام از ما همين‏طور [رفتار] مى‏نمايد.

در مستدرك الوسائل از بعضى از بزرگان كه زياد حج به جا مى‏آورده نقل نموده [است] كه فرمود:

من از جانب رسول الله صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم حج به جا مى‏آورم و آنچه را كه خدا براى من جزا قرار داده آن را نيز به اولياى او واگذار مى‏كنم، و ثوابى كه از بابت اين مى‏دهند آن را نيز بر مؤمنين و مؤمنات هبه مى‏كنم.


[1] – سوره اسراء، آیه 72