تم پیشفرض
من بازار یاب هستم و برای کارم پیام‌های تبلیغاتی به صفحه خصوصی افراد در شبکه‌های اجتماعی می‌فرستم. آیا باید مطمئن باشم که افراد راضی به این کار هستند یا همین که اطمینان به عدم رضایت آنها ندارم کافی است؟
ارسال پیام مذکور، اگر عرفا موجب ایذای آنها نباشد، مانعی ندارد.
می دانیم بازی های رایانه ای مخاطبان زیادی دارند و در شرایطی که دشمنان، بازی های رایانه ای را متناسب با فرهنگ خودشان طراحی می کنند، آیا بر متخصصین داخلی واجب است بازی هایی متناسب با فرهنگ ودین خودمان بسازند؟
شایسته است مومنین نسبت به تهیه اسباب تفریحات سالم جامعه اقدام نمایند.
آیا استفاده از گروه مشترک در وات ساپ، وایبر و مانند آن که زن و مرد در آن شرکت دارند و مطلب رد و بدل می کنند ولی کسی آنها را نمی شناسد، اشکالی شرعی دارد و از مصادیق چت محسوب می شود؟
عضویت در این شبکه ها فی حد نفسه مانعی ندارد. اما اگر موجب تحریک شهوت، ایذاء یا هتک حرمت شخصی یا سائر محرمات شود اشکال دارد و اگر در این زمینه قانونی باشد بنابر احتیاط مراعات شود.
برخی از برنامه های تلویزیون بازی های رایانه ای را تبلیغ می کنند که دارای تصاویر مبتذل و مطالب انحرافی هستند(البته این تصاویر و مطالب رانمایش نمی دهند بلکه خود این بازیها دارای این موارد می باشد و کاربر با آنها مواجه می شود) آیا عمل سازندگان این برنامه ها جایز است؟
چنانچه محتوای آن بازی ها حرام باشد، جائز نیست.
آیا ارتباط با نامحرم در فضای مجازی که طرفین هیچ گونه شناختی از هم ندارند و فقط در حد هم کلام شدن است، جایز است؟
اگر به واسطه حضور در این فضاها خوف وقوع در حرام وجود داشته باشد و یا خوف این باشد که چنین ارتباط هایی موجب تحریک شهوت گردد بایداز آن اجتناب شود. در غیر این صورت نیز هر گونه ارتباطی با نامحرم بدون ضرورت مکروه است و شایسته است انسان از کمینگاه های شیطان برحذر باشد.
