تم پیشفرض
اگر کسی تصمیم قطعی برای باطل کردن روزه بگیرد ولی پیش از انجام مبطل پشیمان شود، آیا روزهاش باطل است؟
بله، روزه باطل میشود؛ ولی باید تا آخر روز از مبطلات اجتناب کند و قضا واجب است؛ اما کفّاره ندارد.
شخصی در ماه رمضان غسل جنابت بر عهدهاش بوده و مانعی در بدن خود داشته ولی هنگام غسل فراموش کرده و غسل نموده و چند روز بعد در حالی که هنوز مانع روی بدنش بوده، یادش آمده است. آیا نماز و روزههایی که با غسل باطل انجام شده، صحیح است؟
در فرض سؤال، قضای روزهها لازم نیست؛ ولی باید نمازهایی را که در آن چند روز خوانده قضا کند.
اگر وقتیکه تا اذان صبح باقیمانده برای انجام غسل جنابت و خوردن سحری کافی نیست (مثلاً ده دقیقه تا اذان صبح) وظیفۀ شخص جنب چیست؟ (با توجّه به اینکه اگر سحری نخورد به ضعف شدید غیرقابلتحمل دچار میشود.)
باید قبل از طلوع فجر، بدل از غسل، تیمم کند.
سحر بیدار نشدم و به خاطر مشغله، اصلاً فراموش کردم ماه رمضان است و هنگام ظهر ملتفت شدم. با توجه به اینکه مبطلات روزه را انجام ندادهام، آیا میتوانم نیت روزه کنم؟
اگر از شب، نیت روزه –هر چند ارتکازی- نداشته‌اید، چنانچـه قبـل از ظهـر ملتفـت شـدهاید، بایـد نیـت روزه کنـید و قضـای آن را هـم بجـا آورید و اگـر بعـد از ظهـر ملتفـت شـدهاید بایـد تـا اذان مغـرب امسـاک کنـید و روزه را هـم قضـا نماییـد.
آیا رؤیت هلال و اثبات اول ماه الزاماً باید با چشم غیرمسلح صورت پذیرد یا اگر با استفاده از دوربینهای دوچشمی و تلسکوپ یا از داخل هواپیما هم دیده شود، کافی است؟
رؤیت هلال در این موارد کافی نیست؛ بلکه باید مطمئن بود در فرض نبود مانع، هلال با چشم عادی، آن هم برای منطقه مکلف و ارتفاعات نزدیک قابل رؤیت است.
اگر هلال ماه فقط در قسمت شرقی و یا فقط در قسمت غربی کشوری رؤیت شود، آیا اول ماه برای تمام مناطق آن کشور ثابت میشود؟ اگر در برخی مناطق، هلال قابل رؤیت نباشد، حکم چگونه است؟
اگر بداند که اگر در شهر اول ماه دیده شود، در شهر دوم هم ماه دیده میشود، اول ماه در هر دو ثابت است و در غیر این صورت اول ماه در شهر دیگر ثابت نیست و لازم نیست در تمام مناطق یک کشور، اول ماه از یک شب آغاز گردد.
شخصی جایی قصد اقامت ده روز نموده است. اگر منصرف شود و بخواهد زودتر از ده روز از آنجا خارج شود، روزۀ او چه حکمی دارد؟ آیا برای روزهای دیگر میتواند روزه بگیرد یا نه؟
اگر بعد از ظهر از ماندن در آنجا منصرف شود، چنانچه یک نماز چهار رکعتی ادایی خوانده باشد، تا وقتی که در آنجاست روزه هایش صحیح است و باید نمازهای خود را تمام بخواند؛ و چنانچه نماز چهار رکعتی ادایی نخوانده باشد، روزۀ آن روزش صحیح است ولی روزهای بعد را نمیتواند روزه بگیرد.
روزۀ قضا بدون رضایت شوهر چه حکمی دارد؟ اگر با منع شوهر تا ماه رمضان سال آینده قضای روزههایش را نگیرد، کفّاره تأخیر این روزهها بر عهدۀ کیست؟
اگر وقت برای قضای روزه وسعت داشته باشد و روزه بودن مخالف حق شوهرش باشد، روزهاش صحیح نیست. کفّاره بر عهدۀ خود اوست؛ ولی در تأخیر با عذر بنا بر احتیاط وجه آن را شوهر بپردازد.
من چند سال پشت سرهم قضای روزه هایم را نگرفتم. امسال که میخواهم روزه هایم را بگیرم، باید نیت کنم اول، امسال را میگیرم، یا به ترتیب سالهایی که قضا شده؟ ترتیب بین روزه های قضا چگونه باید باشد؟
ترتیب لازم نیست. البته باید قضای روزه های سال آخر را قبل از ماه رمضان بجا آورید.
شخصی که در تنگی وقت (چند روز بیشتر به ماه رمضان نمانده و این چند روز به تعداد روزه های قضا است) مشغول گرفتن روزه های قضای ماه رمضان سال قبل است، آیا میتواند عمداً یک روز را افطار کند؟ اگر افطار کند آیا کفّاره دارد؟
در فرض سؤال، افطار عمدی جایز نیست، خواه پیش از ظهر باشد، خواه بعد از ظهر؛ و اگر بعد از عصر افطار کرده، باید به ده مسکین، هرکدام یک مد طعام بدهد، و اگر نمیتواند سه روز روزه بگیرد. اگر بعد از ظهر و قبل از عصر افطار کند نیز بنابر احتیاط همین حکم را دارد. ولی افطار قبل ازظهر کفّاره ندارد؛ هر چند برای تأخیر روزۀ قضا تا ماه رمضان بعد، باید یک مد طعام نیز به مسکین بدهد.
