فردی مبلغی را به حسینیه برای خرید فرش اهدا کرده ولی حسینیه به فرش نیاز ندارد. آیا میتوان از آن برای خرید کولر استفاده کرد؟
اگر در آینده هم از آن استفاده نمیشود، آنچه که نزدیکتر به نظر اهدا کننده در زمان اهدای پول بوده، باید مراعات شود.( بنابراین در چنین شرایطی، اگر صرفاً استفاده در خودِ آن حسینیه مورد نظر نباشد باید به حسینیه دیگر واگذار شود، و اگر استفاده در همان حسینیه، مورد نظر اهدا کننده باشد، باید به چیزی که تا حد امکان کارکردهای مورد نظر وی را بیشتر برآورده میکند، تبدیل گردد)
بیرون مسجد، چادری برای پخش احسان و مانند آن برپا شده است و این کار، رفت و آمد ماشینها را کمی با مشکل مواجه کرده است آیا این کار اشکالی دارد؟
اگر موجب سدّ معبری که مردم به آن رضایت ندارند نشود، مانعی ندارد. ولی اگر از برگزار شدن این شکل، عدهای اذیت شوند و از برگزار نشدن آن هم عده دیگر اذیت شوند باب تزاحم است و حقوق اکثریت مقدم است. البته بهتر است شیوه عزاداری بهگونهای باشد که تا آنجا که امکان دارد موجب نارضایتی کسی نشود.
آیا میتوان از اموال مسجد در خارج از مسجد برای برنامههای مذهبی استفاده نمود؟ مثلاً فرش مسجد را در ایام عزاداری به مدت یک هفته در حسینیه جهت عزاداری استفاده کرد؟
اگر خلاف وقف یا خلاف مصلحت مسجد باشد یا خلاف نظر شخص اهدا کننده، در زمان اهدای آن مال، باشد جایز نیست.
زکات فطره افرادی که در شب عید فطر مهمان دیگری هستند، برعهده چه کسی است؟ اگر قبل از غروب آفتاب شب عید منزل میزبان را ترک کنند و پس از اذان مغرب برگردند؛ چطور؟ اگر با غذایی که با خود آورده اند، افطار کنند چه صورت دارد؟
در تمام موارد چنانچه بدون قید، نانخورِ میزبان محسوب شوند، پرداخت زکات فطره بر میزبان لازم است و در این صورت بیرون رفتن آنان هنگام غروب آفتاب و تناول از غذای خود تأثیری ندارد. اما اگر تنها در آن شب نانخور وی شمرده شوند، کفایت نمی کند؛ البته در صدق نانخور، لازم نیست از شبهای قبل مهمان وی باشند بلکه همین که قصد داشته باشند مدتی بعد از این هم نزد وی بمانند، بعید نیست نانخور صادق باشد. درهرصورت اگر یکی از آن دو با اجازۀ دیگری، زکات فطره را به نیت کسی که واقعاً زکات فطره به گردن او است بدهد، کافی است.
ملاک پیری -بهنحوی که روزه واجب نباشد- چیست؟ آیا در عدم وجوب روزه، مشقت برایشان شرط است؟
تشخیص آن به عهدۀ عرف است و شرط جواز افطار، مشقت است.
شخصی که میترسد روزه برایش ضرر داشته باشد، اگر با سؤال و تفحص بتواند دراینباره یقین حاصل کند، آیا به مجرّد ترس میتواند روزه نگیرد، یا اینکه لازم است تفحّص و سؤال کند؟
لازم است سؤال کند.
آیا انسان میتواند در ماه رمضان از شب نیّت سفر کند و صبح به مسافرت برود، در حالی که میداند قبل از ظهر به وطن برمیگردد و نیت روزه میکند؟
در فرض سؤال که از شب نیت سفر داشته، اگر هنگام اذان صبح در وطن یا جایی باشد که روزه صحیح است مسافرت پیش از ظهر جایز نیست، مگر آنکه سفر لازم باشد.
اگر کسی تصمیم قطعی برای باطل کردن روزه بگیرد ولی پیش از انجام مبطل پشیمان شود، آیا روزهاش باطل است؟
بله، روزه باطل میشود؛ ولی باید تا آخر روز از مبطلات اجتناب کند و قضا واجب است؛ اما کفّاره ندارد.
شخصی در ماه رمضان غسل جنابت بر عهدهاش بوده و مانعی در بدن خود داشته ولی هنگام غسل فراموش کرده و غسل نموده و چند روز بعد در حالی که هنوز مانع روی بدنش بوده، یادش آمده است. آیا نماز و روزههایی که با غسل باطل انجام شده، صحیح است؟
در فرض سؤال، قضای روزهها لازم نیست؛ ولی باید نمازهایی را که در آن چند روز خوانده قضا کند.
اگر وقتیکه تا اذان صبح باقیمانده برای انجام غسل جنابت و خوردن سحری کافی نیست (مثلاً ده دقیقه تا اذان صبح) وظیفۀ شخص جنب چیست؟ (با توجّه به اینکه اگر سحری نخورد به ضعف شدید غیرقابلتحمل دچار میشود.)
باید قبل از طلوع فجر، بدل از غسل، تیمم کند.